گل رز

گل رز

گل رز به عنوان ملکه گل ها از زمان عهد باستان مورد توجه بشر بوده است. در آن موقع استفاده های داروئی آن بیشتر مورد توجه بوده ولی بتدریج کشت و کار آن در باغ ها گسترش یافت. علاقه و اشتیاق انسان به داشتن این گل در تمام فصول سال باعث گردید تا تولید آن در گلخانه انجام گیرد. در حال حاضر گل رز یکی از محبوبترین گل های جهان است و از لحاظ میزان تولید در صدر قرار دارد.

مشخصات گیاه شناسی :

گل رز متعلق به خانواده گل سرخیان است. این گیاهان در بخش های وسیعی از کره زمین پراکنده هستند و از لحاظ نحوه رشد و شکل بوته و تولید گل به انواع رزهای مینیاتوری، پاسیویی، هیبرید چای، فلورینبدا، درختچه ای، بالا رو و رونده تقسیم می شوند.

• رز ها معمولا از اواسط بهار تا پاییز رشد می کنند.
• رز ها حداقل به ۶ تا ۸ ساعت نور مستقیم نیاز دارند.
• بهترین و مناسب ترین دما برای رزها دمایی درحدود 20 تا 25 درجه سانتی گراد است.
• رز زمانی رشد مناسب دارد که پ­هاش خاک بین 6/5 تا 7 باشد، و خاک نیز بارور باشد.
• رز ها به آب زیادی نیاز دارند و باید سعی کنید که بر اساس شرایط اقلیمی و نوع خاک به آن ها آب دهید.
• گل های رز به نور فراوان علاقه مند هستند. سعی کنید محیط رشد و پرورش آن آفتابگیر باشد.
• گل رز به خاک غنی، حاصلخیز و زهکشی مناسب نیازمند است. برای افزایش حاصلخیزی و رطوبت خاک بهتر است که مواد آلی به آن اضافه شود.
• كود كامل ارگانیک یا كمپوست شرکت رز آبی به این گیاه داده شود.

• کشت و تولید رزهای گلخانه ای :
  رزهای گلخانه ای گیاهان چند ساله ای هستند که عمر مفید آنها برای تولید گل 6 تا 10 سال است. به این خاطر در انتخاب رقم و آماده کردن خاک و بستر تولید باید دقت کافی کرد، چون اصلاح و تعویض آنها در طول تولید هزینه دار خواهد بود.

• ازدیاد :

ازدیاد رزهای گلخانه ای بیشتر از طریق قلمه شاخه است. برای تهیه قلمه گیاهان مادری در شرایط مناسب پرورش داده می شود. تهیه قلمه بعد از بالغ شدن شاخه ها و رسیدن برگ ها به اندازه نهایی انجام می گیرد. بخاطر اینکه گیاهان مادری در داخل گلخانه در تمام طول سال در حال رشد دائم هستند، بنابراین می توان در تمام طول سال از آن قلمه های برگدار تهیه کرد. قلمه ها با یک تا سه گره برداشت شده و تنها برگ انتهایی نگه داشته می شود و برگ های تحتانی حذف می شود. ته قلمه ها را می توان برای ریشه زائی بهتر با پودرهای حاوی هورمون تیمار کرد. قلمه ها را سپس در داخل بستر ریشه زائی قرار می دهند که معمولاً از ماسه، پرلیت با یپت ماس و یا ترکیبی از آنها می باشد. پرلیت با اندازه دانه های متوسط بستر ریشه زائی قابل دسترس و مناسبی است. دمای بین 25 ـ 21 درجه سانتیگرد در محیط بستر (اطراف ریشه ها) باعث ریشه زایی بهتر قلمه ها خواهد شد.